เจ็บไม่เจ็บ ก็ไม่ต่าง ไปจากเดิม
ที่เพิ่มเติม คือความเหงา เข้ามาหา
ใจมันเจ็บ แต่อดทน จนชินชา
ลืมแล้วว่า เสียน้ำตา ไปเท่าไร
มีความสุข มากนักเหรอ ที่เธอทำ
หรือคิดว่า แค่ขำขำ เลยทำได้
เธอน่ะ ทำเป็นเล่น ไม่เห็นใจ
รู้ไหมว่า ฉันคิดไง ที่จริงจัง
ทนไม่ไหว ถ้ามีใคร ใกล้ชิดเธอ
เพราะอาจเผลอ มีใจ ให้กับเขา
ทนไม่ได้ ถ้ามีใคร ย่ำใจเรา
ลืมไปว่า ได้แต่เฝ้า แอบรักเธอ
เหมือนคนเดียว ในโลก ที่โศกเศร้า
เมื่อความเหงา มันรุมเร้า เข้ามาหา
มองไม่เห็น จะมีใคร ไหนจะมา
มองเห็นว่า มีน้ำตา ที่หน้าเรา
วันเวลา แสนเศร้า คงจางไป
คงไม่นาน ความสดใส จะมาถึง
ขอให้เธอ หยุดคิด สักนิดนึง
หากไม่เจ็บ คงไม่ถึง ความสุขใจ
อย่าหยุดยั้ง แม้ความหวัง ยังไม่เห็น
อาจท้อบ้าง ช่างยากเข็น เป็นปัญหา
ก็จงฝืน ยืนขึ้นสู้ รู้ชะตา
หากผ่านพ้น ทางข้างหน้า จะมีชัย
ตอนกลางวัน มองตะวัน แล้วร้อนเร่า
ตอนกลางคืน มองจันท์เจ้า เศร้าไปใหญ่
แม้สว่าง หรือมืดค่ำ ก็ช้ำใจ
ไม่เห็นเหมือน เวลาใด ที่ใกล้เธอ
บอกหัวใจ ว่ายังรัก ยังภักดี
แต่ความจริง ที่มี มันไม่ใช่
ฉันว่า yes เธอว่า no โถ..หัวใจ
ไม่ยอมรับ ความเป็นไป ที่เป็นจริง
เหนื่อยจริงๆ ที่ต้องวิ่ง ตามหัวใจ
มันวิ่งหนี ไปหาใคร ก็ไม่รู้
คงต้องหา ใครสักคน มาช่วยดู
หากเธอว่าง พอจะอยู่ ดูแลใจ
บางสิ่ง ในใจ ก็ไม่รู้
มันแอบหลบ ซ่อนอยู่ ในรูไหน
กว่าจะรู้ ว่ามีเธอ ว่าเจอใจ
ก็รักเธอ เข้าให้ เต็มใจเรา
ปากก็บอก ว่าลืม ลืมเธอหมด
ใครก็มอง ว่าเราอด ทนอยู่ได้
ที่ต้องกัด ฟันฝืน ยืนต่อไป
ก็เพราะรัก คำนี้ไง รักตัวเอง
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
เกี่ยวกับฉัน
ท้องฟ้ากับน้ำทะเล
ความสวยงามที่สัมผัสได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น